De Vlaamse rekkenbouwer stow en zijn dochteronderneming Movu zien Amerika als een belangrijke groeimarkt. Maar Trumps importtarieven dreigen roet in het eten te gooien. “Er zijn nu containers onderweg en niemand weet hoeveel heffingen we daarop zullen moeten betalen.”
Wordt het 10 procent? Of toch 20 procent? Jos de Vuyst, ceo van de rekkenbouwer Stow, moet zijn bedrijf van dag tot dag managen door de totale onvoorspelbaarheid van de tarievenoorlog die Amerikaans president Donald Trump heeft ontketend. Stow is een bedrijf dat metalen rekken produceert voor magazijnen, en heeft zijn oorsprong in Moeskroen. De onderneming kende een hoge vlucht met de ontwikkeling van e-commerce, draait 1 miljard euro omzet en heeft tien fabrieken verspreid over Europa. Daarnaast exporteert het bedrijf ook naar de VS.
Drie jaar geleden richtte Stow zijn dochteronderneming Movu op, die hoogtechnologische robots bouwt die de rol van magazijnier en heftruckchauffeur overnemen. De krapte op de arbeidsmarkt geeft Movu vleugels en is het breekijzer waarmee Stow en Movu nu ook op de Amerikaanse markt snel groeien.
Maar daar komen nu dus de invoerheffingen tussen. Op de stalen rekken bedragen die sinds 12 maart 25 procent. Op de robots is dat voorlopig 10 procent, tenzij Trump straks toch teruggrijpt naar de oorspronkelijke 20 procent die hij op 12 april – ‘Liberation Day’ – voor Europese import aankondigde. “Er zijn nu containers onderweg naar de VS waarvan niemand in het hele bedrijf kan zeggen of we daar 10 of 20 procent op zullen moeten betalen. En dat is cash af te rekenen aan de grens, voor we ze op vrachtwagens mogen laden naar onze klanten.”
Onze beslissing om in de VS een fabriek te bouwen, blijkt nu een godsgeschenk
Jos De Vuyst
CEO STOW EN MOVU
Duur Amerikaans staal
Omdat dat bestaande contracten zijn, en Movu en stow via hun Amerikaanse dochteronderneming importeren, komt de rekening bij henzelf terecht. “Not our problem, zeggen verschillende klanten. Dat zal ons de komende maanden enkele miljoenen dollar kosten.”
Voor nieuwe contracten denkt De Vuyst de meerkosten wel te kunnen doorrekenen aan zijn klanten. Te beginnen met de rekken. Zelfs met een heffing van 25 procent op Europese staalproducten, zouden die nog altijd goedkoper kunnen blijven dan Amerikaanse producten. “De staalprijs is in de VS de voorbije maanden 25 procent duurder geworden, mede door de handelsbeperkingen, waardoor er minder goedkoper Europees en Chinees staal op de Amerikaanse markt komt. En de VS produceren al minder staal dan ze nodig hebben. Dat tekort zal nu nog groeien.”
Toch plant stow een eigen fabriek in de VS. Die beslissing was al anderhalf jaar geleden genomen. De Vuyst is er immers van overtuigd dat als stow de Amerikaanse markt wil veroveren, het bedrijf daar een fabriek moet hebben. Ook vanwege de hoge transportkosten. “Een godsgeschenk”, noemt De Vuyst die beslissing nu. “Daarmee zullen we voor de rekken aan de heffingen ontsnappen.”
Korte pijn
De nieuwe fabriek zou vanaf 1 april 2026 operationeel zijn. “Ik ben eigenlijk wel voorstander van gedeeltelijke herlokalisering van industriële productie. Covid heeft ons geleerd hoe ontzettend kwetsbaar en complex de wereldwijde bevoorradingsketens zijn geworden. Er moet maar één radartje breken, zoals een gestrand schip in de Rode Zee, en de hele keten ligt in de knoop.” Die plannen waren er dus al voor Trump zijn herindustraliseringsagenda doorduwde. De Vuyst is ook zeer te spreken over de mogelijke steun van de Amerikaanse overheden. “Maar of we die op de oververhitte Amerikaanse arbeidsmarkt ook zullen vinden? Dat valt nog te bezien.”
De robots zijn voorlopig een ander verhaal. “Die zijn zo hoogtechnologisch en uniek dat onze Amerikaanse klanten de meerprijs willen betalen”, vertelt De Vuyst. “Die worden nog allemaal in Lokeren gemaakt. Maar we onderzoeken wel of we bepaalde Aziatische onderdelen kunnen vervangen.”
Kortom, voor Movu en stow zijn de meerkosten op de lopende contracten de komende maanden een relatief korte pijn, en zullen ze de tarieven daarna grotendeels aan hun Amerikaanse klanten kunnen doorrekenen. Dat bevestigt de theorie van veel economen dat de importtarieven eigenlijk zullen uitdraaien op een belasting voor de Amerikaanse consument.
Chinese concurrentie
Toch maakt De Vuyst zich grote zorgen over de chaos die de regering-Trump veroorzaakt. “Ik hoop nog altijd dat het gezond verstand terugkeert, met dit beleid stevenen de VS, en met hen de wereld, af op een recessie. En dan moeten wij onze groeiplannen grondig bijstellen. Als de eindgebruiker door die tarieven koopkracht verliest, zal er minder logistiek nodig zijn, zal er minder geautomatiseerd worden en zullen wij dat echt voelen.”
Bovendien, zo vreest hij, zou een totale handelsoorlog tussen de VS en China ook stow en Movu in Europa raken. “Op de Amerikaanse markt zouden onze Chinese concurrenten verdwijnen, wat goed nieuws lijkt. Maar het risico is groot dat ze daarna hun producten op de Europese markt dumpen.”
Ook China maakt immers magazijnrobots. Ze zijn van mindere kwaliteit dan die van Movu en worden voorlopig weinig naar de EU geëxporteerd, omdat de Amerikaanse afzet groot genoeg is. “Maar als China zijn magazijnrobots niet meer in de VS kan slijten, zullen ze ermee naar Europa komen. En ik vrees dat de EU ons daartegen niet of te laat zal beschermen.”
Bron: © De Standaard, Lieven Sioen